کد مطلب:32629
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:24
چرا انسانها با اينكه مدّتهاي زيادي است زندگي كرده اند حقيقت حيات و دين براي آنان كشف نشده و همچنان در سرگرداني به سر مي برند؟ و چرا نبايد حقيقت كاملاً در برابر ديدگان آنان باشد؟
انسان در اين جهان آمده تا براساس اختيار و آزادي از طريق پيمودن راه عبوديّت خداوند به كمال لائق و مناسب خود برسد و خداوند در هر زمان و در هر شرائطي حجت را بر انسانها تمام كرده است اوّلاً انسان داراي نيروي عقل است و با استمداد از قوّه عاقله مي تواند راه را از چاه باز شناسد . ثانياً خداوند پيامبران و رهبران الهي را براي هدايت انسانها فرستاده است تا انسانها را از حيرت ضلالت به راه رشد و هدايت رهنمون شوند بر اين اساس سرگرداني و حيرتي در كار نيست مگر براي كساني كه نخواهند به دنبال مكتب و آئين صحيح بروند قرآن مجيد مي فرمايد : « انا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا ؛ ما انسان را به راه درست هدايت كرديم پس از آن يا ( با حركت در راه درست ) سپاسگزار و يا ( با ناديده گرفتن هدايت ) به كفران و ناسپاسي خواهد گرائيد » .
در آيه ديگر مي فرمايد : « قد تبين الرشد من الغي ؛ هدايت از گمراهي آشكار و روشن است » .
البته اين صحيح است كه راه خير بديهي و روشن نيست به گونه يي كه ديگر باطل هيچ گونه در برابر آن نتواند عرض اندام كند بلكه در برابر اختلافات بينش لازم و قدرت درك و تحليل و تشخيص به انسانها داده شده است انسانهايي كه گمراه مي شوند بر مبناي تعقل و تفكّر صحيح حركت نمي كنند .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.